Ali Bey: Sayın başkan mahvolduk bittik efendim…
Derviş Bey: Noldun be Ali, sakin sakin annat…
Ali Bey: Yetiş ya Derviş, yetiş ya Rauf…
Derviş Bey: Sakin ol Ali’im, annat, yetiştim, burdayım. Rauf Bey da cennetten bizi dinner, rahat ol…
Ali Bey: Başkan, Urum oğlu katakulliye getirdi bizi, hellim elden gidiyor!
Derviş Bey: Ma kiiim? Aklını alırım onların Ali’m sen rahat ol…
Ali Bey: Başkan, mahvettiler bizi. Hellim elden gitti gider. Urum aldı alıyor…
Derviş Bey: Ma bizim bildiğiniz Hellim be Ali? Napacaklar Hellimi?
Ali Bey: Başkan artık Hellim deyemeyik, Hallumi deyceyik, yasak…
Derviş Bey: Yok daha neler. Nor da demeylim oldu olacak ha?
Ali Bey: E o da olacak başkan, yeyecekler bizi.
Derviş Bey: Ma kimi yeycekler be Ali? Hellim ekmek yemeyik ya bunun içinde biz…
Ali Bey: Efendim atı alan Üsküdar’ı geçiyor…Ecnebiler da bunlardan yana, karar alacaklar.
Derviş Bey: Hiçbirşey yapamazlar Ali…Anavatan gol gibi atar oracıkta. 8 taykada bundadırlar.
Ali Bey: Efendim ama hellim gidiyor…
Derviş Bey: Deye deye canımı çektirdin aha. Yaver, arayın fırını, bir tepsi hellimli getirsinler…Bol hellimli olsun…
